ഞാനൊറ്റപ്പെടുമ്പോള്‍ "ഒറ്റയ്ക്കല്ല" എന്നെനിയ്ക്കു തോന്നാന്‍ ഞാനെഴുതുന്ന എന്റെ തോന്നലുകള്‍ മാത്രം.. ഈ 'മനമയം

Sunday, August 14, 2016

കണ്ണേയം...

കണ്ണേയം...
------------------

കണ്ണാ..
നിന്റെ പ്രണയത്തിലെന്റെ
പ്രാണനും നിനക്കു ഞാന്‍
നൈവേദ്യമായൊരുക്കിടട്ടെ... ! 


ഉരുക്കിടട്ടെ വെണ്ണപോള്‍
മനമുരുക്കിടട്ടെ,
നിനക്കായീ
തനുവുമൊരിക്കിടട്ടെ,
ഞാന്‍ രാധയായിടട്ടെ.... 


എനിക്കായെന്തുണ്ടെന്ന
ചോദ്യമാരാഞ്ഞിട്ടില്ലിതുവരെ,
എങ്കിലും
നിന്റെ പുല്ലാങ്കുഴലിന്റെ
സ്വരമാധുരി
മതിയെന്നിനിയും ധരിക്കല്ലെ...


രുക്മിണിയ്ക്കെന്ത്,
സത്യഭാമ, ജാംബവതിയ്ക്കുമെന്ത്
എട്ടിലെപ്പോഴും തേട്ടിനിന്നോര്‍
കാളിന്ദി, മിത്രവിന്ദ,
സത്വ, ഭദ്ര, ലക്ഷണമാര്ക്കും
പദവിയാലാത്മസായൂജ്യമല്ലാതെ മറ്റെന്ത്...?


രാധ- ഞാനീ രാസലീലയില്‍
നിനക്കൊപ്പം ആടിത്തളരുമ്പോള്‍,
വൃന്ദാവനമരത്തണലല്ലാതെ
കാളിന്ദിതന്‍ കുളിര്‍കാറ്റല്ലാതെ,
ഇല്ല വെഞ്ചാമരവുമൊരു ദാസിയും,
സുഗന്ധലേപനങ്ങളും.


ഇല്ലയൊരു
പട്ടമഹര്‍ഷീ പദവും കൊതിച്ചില്ല,
എങ്കിലും കണ്ണാ..
നിന്റെ പ്രണയപൂരണത്തിനെന്നു-
മൊരുപാധി മാത്രമായി
രാധമാര്‍ ഞങ്ങളിന്നും,
പുനര്‍ജ്ജനിക്കന്നു,
നിന്റെ പുല്ലാങ്കുഴലിന്റെ
പ്രലോഭനങ്ങളിലല്ലെന്നോര്‍ക്കുക,
ഓര്‍ക്കുക !
കറയറ്റപ്രേമത്തിനുയിരുകാക്കാന്‍
കാലത്തിനൊപ്പം സാക്ഷിയാകാന്‍
പ്രണയം സനാതന സത്യമാകാന്‍
നിന്നെയെന്നും അനശ്വരമാക്കാന്‍....

ചുമ്മാ ചൊറിയുമ്പോൾ അഥവാ 'മ'തസൗഹാർദം ..

ചുമ്മാ ചൊറിയുമ്പോൾ
അഥവാ 'മ'തസൗഹാർദം ..
---------------------------------------------------------------------------------
ഒന്ന് ചൊറിഞ്ഞോട്ടെ
നിന്റെ 'മ'തത്തെ... ?
നീയും ചൊറിഞ്ഞോളൂ
എന്റെ 'മ'തത്തെ... !


നമുക്ക് പരസ്പരം
ചൊറിഞ്ഞിരിക്കാം,
നമുക്ക് പരസ്പരം
സുഖിച്ചിരിക്കാം ...


ചൊറിഞ്ഞില്ലേൽ
ചൊറി മനസ്സിലേറും
പിന്നെ 'പരസ്പരം'
എന്നൊന്നില്ലാതാകും..
എന്റെയും, നിന്റെയും
നഖമേറിവരും..
നമ്മൾ
കാടരായി, മാടരായി മാറിവരും


ഒന്ന് ചൊറിഞ്ഞോട്ടെ
നിന്റെ 'മ'തത്തെ... ?
നീയും ചൊറിഞ്ഞോളൂ
എന്റെ 'മ'തത്തെ... !


അപേക്ഷ...

'മ'യെ മാറ്റി വായിച്ചിട്ടിനി
വഴക്കിനെത്തല്ലേ. !!!
'കൊ'പാതകത്തിന്ന്
കൂട്ട് നിൽക്കല്ലേ...!!!

പെയ്യാ'തെ...

പെയ്യാ'തെ...
---------------------------------------------------------------
അരികത്തണഞ്ഞു ഞാൻ ഓമലേ
നിന്റെ തളരും തനുവിനെ താങ്ങുവാൻ ...
മനമെത്ര വെമ്പുന്നുവെന്നോർക്കുക
വിരഹ പ്രണയത്തിനകലെ നീ, ഞാനും..



ചിറകൊടിഞ്ഞെന്നു നീ പറയുന്ന
പ്രണയമിന്നുമെന്നുള്ളിൽ വിരിയുന്നു..
തണലുനീയറിയുന്നു, എങ്കിലും,
തീഷ്ണമുരുകുന്നു, പ്രണയം പകരുന്നു...


കനവുകൾ കള്ളം പറയാത്ത രാവുകൾ
ഇരുളൊളിച്ചകലുന്നു ദൂരവും, യാമവും
നാമിരുവരീ,ച്ചോലയിൽ വസന്തം വിരിയുന്നു,
പൂക്കൾ, ശലഭങ്ങ,ളീരാവു സാക്ഷി...


പാടാനറിയാത്ത കാമുക ഹൃദയവും,
പെയ്യാത്തൊഴിഞ്ഞ കാർമേഘജാലവും,
കാതരേ നിനക്കായെപ്പോഴും കാത്തുവയ്ക്കുന്നു...
കാലമെത്രയകന്നു പൊയ്പോകിലും...