തിരിയാ മൊഴികൾ....

തിരിയാ മൊഴികൾ....
--------------------------

ഇലകൊഴിയും
ശിശിരശിഖരത്തിലെ
ഒറ്റയിലപ്പാമ്പ്...

ഉച്ചിയിൽ
ഉച്ചവെയിലേറ്റിയ കാറ്റ്
ആലസ്യത്തിലുണങ്ങാൻ കിടന്നു...

ദാഹിച്ചു വലഞ്ഞൊരു
പച്ചക്കുതിര,
മരുഭൂമിയിലേക്ക് പ്രതീക്ഷ ചാടിപോകുന്നു....

മേഘനിഴലുകളിൽ
പ്രതീക്ഷകളുടെ തെളിമതെളിയുന്ന
കാർമേഘപ്രഹേളിക....

വരൾച്ച കുടപിടിച്ച
മൊട്ടക്കുന്നുകൾക്ക്
തരിശ് പാടങ്ങളുടെ മരണസംഗീതം...

തണൽ തേടുന്ന
പഥികൻ തളരാതെ
പാടുന്നതും വസന്തത്തെ കുറിച്ചുതന്നെ...

വസന്തത്തിന്റെ
മദഗന്ധ,പാരാഗണങ്ങളെക്കുറിച്ച്
കാറ്റ് അപ്പോഴും സ്വപ്നം കാണുകയാണ്...

മോഹത്തിന്റെ
കനി പാകമാകുന്നതും കാത്ത്
പ്രലോഭനത്തിന്റെ പാമ്പ് തലകീഴായ് കിടക്കുന്നു...

കനിവറ്റ മണ്ണിലേക്ക്
വേരാഴ്ത്തി
മരപ്രതീക്ഷകൾ തളിരു തേടുന്നു...

ഇരുളിലേക്കാണ്
അന്നും പകൽ പൊലിഞ്ഞു പോയത്,
നാളെയെക്കുറിച്ച് നല്ലതൊന്നും പറയാനില്ലാതെ...

നിഴലുപോലും
നഷ്ടമായിത്തുടങ്ങിയ പ്രകൃതി
തന്നിലേക്ക് തന്നെ മടങ്ങിയെത്താനപേക്ഷിക്കുന്നുണ്ട്...

വംശനാശത്തെക്കുറിച്ച്
എപ്പോഴും ചിലക്കുന്ന ചീവിടും
ഒരു പക്ഷേ പറയുന്നതിതു തന്നെയാവാം....

കാലത്തിനൊത്തുപോകുന്ന
സകല ചരാചരങ്ങൾ ഒത്തുപറയുന്നതും
ഇതുതന്നെയാണ്- നമ്മോട് തന്നെയാണ്....