പെയ്തൊഴിയുമ്പോൾ....
---------------------------------
മഴയിഴനെയ്തു...
മനസ്സിൽ കുളിരു-
പെയ്തീറൻ ജാലകവാതിലിനിപ്പുറം
ആർദ്രനയനങ്ങളിലൂടൊഴുകു-
മിളം ചൂടിന്റെ ചാലുകൾ.
ഓർമ്മപുസ്തകത്തിന്റെ
പെരും മണമുള്ളൊരോരോ
താളുകൾ മറിയുന്നു...
വേരുമുളച്ച
ഇലകൾ മറവിയിൽ
മരണം പേറിയുറങ്ങുന്നു.
മറ്റൊരു താളിൽ
മയിൽപ്പീലി
ഗർഭം പേറാതെ,
പെറാതെ
മായികലോകത്തേയ്ക്ക്
ഓർമ്മ പറത്തുന്നു...
വീണ്ടുമൊന്നിൽ പ്രണയം,
വടിവൊത്തയക്ഷര-
പൂക്കളായി...
കൗമാര വസന്ത ശലഭങ്ങൾ
മനസ്സിൽ പറന്നിറങ്ങുന്നു...
മഴ പെയ്തൊഴിയുന്നു...
ഈറൻ പെണ്ണിനെപ്പോലിലകൾ
മുഖം താഴ്ത്തി
നാണത്തിന് മുത്തണിയുന്നു.
മഴ വിരഹമായി,
സൂചിമുനയുടെ
നോവിലേയ്ക്കാഴുന്നു...
കുഞ്ഞൊഴുക്കിൻ
കളകളവു,മിടത്തുള്ളി
അടരുന്ന താളവും
വിട്ടകലുന്നു-
അടയുന്നു
ജാലകപ്പാളികൾ..
ഓർമ്മത്താളുകളിൽ
മഴയുടെ മണം നിറയുന്നു
ജീവിതപുസ്തകം
മടയ്ക്കും വരേയ്ക്കും...
മനോഹരം!
ReplyDeleteനന്നായിട്ടുണ്ട്
ReplyDeleteകവിത നന്നായി
ReplyDeleteജീവിതപുസ്തകം മടക്കുംവരെ പെയ്യട്ടെ
ReplyDeleteമഴ പെയ്തൊഴിയുന്നു...
ReplyDeleteഈറൻ പെണ്ണിനെപ്പോലിലകൾ
മുഖം താഴ്ത്തി
നാണത്തിന് മുത്തണിയുന്നു.
മഴ വിരഹമായി,
സൂചിമുനയുടെ
നോവിലേയ്ക്കാഴുന്നു...
-----great!!