ഞാനൊറ്റപ്പെടുമ്പോള്‍ "ഒറ്റയ്ക്കല്ല" എന്നെനിയ്ക്കു തോന്നാന്‍ ഞാനെഴുതുന്ന എന്റെ തോന്നലുകള്‍ മാത്രം.. ഈ 'മനമയം

Sunday, August 14, 2016

കണ്ണേയം...

കണ്ണേയം...
------------------

കണ്ണാ..
നിന്റെ പ്രണയത്തിലെന്റെ
പ്രാണനും നിനക്കു ഞാന്‍
നൈവേദ്യമായൊരുക്കിടട്ടെ... ! 


ഉരുക്കിടട്ടെ വെണ്ണപോള്‍
മനമുരുക്കിടട്ടെ,
നിനക്കായീ
തനുവുമൊരിക്കിടട്ടെ,
ഞാന്‍ രാധയായിടട്ടെ.... 


എനിക്കായെന്തുണ്ടെന്ന
ചോദ്യമാരാഞ്ഞിട്ടില്ലിതുവരെ,
എങ്കിലും
നിന്റെ പുല്ലാങ്കുഴലിന്റെ
സ്വരമാധുരി
മതിയെന്നിനിയും ധരിക്കല്ലെ...


രുക്മിണിയ്ക്കെന്ത്,
സത്യഭാമ, ജാംബവതിയ്ക്കുമെന്ത്
എട്ടിലെപ്പോഴും തേട്ടിനിന്നോര്‍
കാളിന്ദി, മിത്രവിന്ദ,
സത്വ, ഭദ്ര, ലക്ഷണമാര്ക്കും
പദവിയാലാത്മസായൂജ്യമല്ലാതെ മറ്റെന്ത്...?


രാധ- ഞാനീ രാസലീലയില്‍
നിനക്കൊപ്പം ആടിത്തളരുമ്പോള്‍,
വൃന്ദാവനമരത്തണലല്ലാതെ
കാളിന്ദിതന്‍ കുളിര്‍കാറ്റല്ലാതെ,
ഇല്ല വെഞ്ചാമരവുമൊരു ദാസിയും,
സുഗന്ധലേപനങ്ങളും.


ഇല്ലയൊരു
പട്ടമഹര്‍ഷീ പദവും കൊതിച്ചില്ല,
എങ്കിലും കണ്ണാ..
നിന്റെ പ്രണയപൂരണത്തിനെന്നു-
മൊരുപാധി മാത്രമായി
രാധമാര്‍ ഞങ്ങളിന്നും,
പുനര്‍ജ്ജനിക്കന്നു,
നിന്റെ പുല്ലാങ്കുഴലിന്റെ
പ്രലോഭനങ്ങളിലല്ലെന്നോര്‍ക്കുക,
ഓര്‍ക്കുക !
കറയറ്റപ്രേമത്തിനുയിരുകാക്കാന്‍
കാലത്തിനൊപ്പം സാക്ഷിയാകാന്‍
പ്രണയം സനാതന സത്യമാകാന്‍
നിന്നെയെന്നും അനശ്വരമാക്കാന്‍....

No comments:

Post a Comment